RELE 12V 30A 5PIN MEISHUO MPQ2-S-112D-C (420)

زمانی که بخواهیم ارتباط الکتریکی بین دو یا چند نقطه را با یک فرمان الکتریکی برقرار کنیم، از وسیله ای به نام رله استفاده می کنیم. دو قسمت اصلی رله عبارت اند از هسته سیم پیچی شده (کویل یا بوبین) و کناکت های رله. عملکرد رله به این صورت است که با اعمال ولتاژ به دو سر هسته سیم پیچی شده، هسته به آهنربا تبدیل می شود. این آهنربا وضعیت کنتاکت ها را تغییر و منجر به قطع و وصل مدار می شود. کنتاکت های رله انواع مختلفی دارند که متداول ترین آن ها نوع SPDT است. این کنتاکت از سه اتصال تشکیل می شود که دو اتصال ثابت و یک اتصال متحرک به نام پایه مشترک یا Common است. کنتاکت ثابتی که در حالت عادی به پایه مشترک متصل است N.C و دیگری N.O نام دارد.

رله با یک فرمان کنترلی می تواند بیش از یک سری کنتاکت را قطع و وصل کند. ( برای مثال یک رله 4 کنتاکت 14 پایه)

ولتاژ و جریانی که یک رله در کنتاکت خود قطع و وصل می کند، می تواند کاملا با ولتاژ و جریانی که در بوبین وجود دارد متفاوت باشد. در حقیقت قسمت بوبین و کنتاکت هیچ ارتباط الکتریکی با هم ندارند و نسبت به هم ایزوله هستند. به عنوان مثال یک رله با ولتاژ 24 ولت DC در بوبین می تواند یک لامپ 220 ولت AC را روشن نماید. نکات حائز اهمیت در انتخاب یک رله عبارت اند از:

نوع و سطح ولتاژ یک بوبین، جریان رله (جریان قابل تحمل کنتاکت ها)، تعداد و نوع کنتاکت های یک رله.